40
ans d'histoire de la fortification en France
Edifié
entre 1882 et 1884, le fort dUxegney était un élément
important de la Place dEpinal, laquelle servait de point dappui
au système fortifié mis en place, après 1870,
de Belfort à Epinal et de Toul à Verdun, par le général
Séré de Rivières.
Etrangement, louvrage a traversé les deux conflits
mondiaux sans subir de dommages, et il demeure lun des très
rares exemples de fort "Séré de Rivières"
modernisé avant 1914, resté intact.
De
par sa construction (en maçonnerie à lorigine)
et ses modernisations successives, il présente un raccourci
archéologique saisissant de quarante ans de fortification
moderne.
Débarrassé de la végétation qui le recouvrait,
et en cours de restauration, il est aujourdhui rendu accessible
aux visiteurs par une association de bénévoles, lARFUPE.
Son exceptionnel état de conservation a justifié l'inscription du site à
l'Inventaire des Monuments Historiques, ainsi que sa batterie d'artillerie annexe M 35 et l'intégralité du fort de Bois-l'Abbé.
Vous découvrirez, dans le dédale des parties souterraines,
un grand nombre déléments restaurés:
usine électrique, cuisines, chambrées, pièces
dartillerie..., ainsi que lunique exemplaire en état
de fonctionnement dune tourelle à éclipse Galopin
(155 mm), gigantesque mécanique de 250 tonnes datant de 1907.
Un parcours sur les dessus de louvrage vous révèlera
les coupoles cuirassées des tourelles, ainsi quun vaste
paysage.

Erbaut von 1882 bis 1884 zählt das Fort
von Uxegney zu den wichtigsten Bestandteilen der Festungsstadt Epinal,
die als Stützpunkt der von Séré de Rivières
nach 1870 zwischen Belfort und Epinal und von Toul bis Verdun erbauten
Verteidigungslinie diente.
Erstaunlicherweise überdauerte das Werk zwei Weltkriege ohne
Beschädigungen und ist eines der ganz seltenen vor 1914 modernisierten
«Séré de Rivières» Forts im Originalzustand.
Auf Grund seiner Bauart (aus Bausteinen für den Urbau) und
der nacheinander unternommenen Modernisierungen bildet es eine einmalige
Zusammenfassung über vierzig Jahre modernen Festungsbaus.
Von seinem Pflanzenbewuchs befreit, und von Jahr zu Jahr immer weiter
restauriert steht es heute dem Besuch offen dank einem Verein von
Freiwilligen : die ARFUPE.
Sie werden in einem Wirrwarr von unterirdischen Hohlräumen
eine große Anzahl restaurierter original Einrichtungen entdecken:
elektrisches Kraftwerk, Küchen, Mannschaftsräume, Panzertürme,
usw. sowie das einzig verbleibende Exemplar eines funktionierenden
155 mm Verschwindlafettenturms des Typs «Galopin», riesiger
Mechanismus von 250 Tonnen erbaut 1907.
Der Besuch führt auf das Dach des Werkes, wo eine Aussicht
auf die Kuppeln der Panzertürme und ein großes Panorama
sich anbieten.

Built between 1882 and 1884, the Fort dUxegney was a important
part of Epinals defences. These were constructed after 1870s
war as the principal strong point of a new fortification system,
conceived by General Séré de Rivières, to follow
the German border between Verdun and Belfort.
Fortunately, the Fort survived through the two World Wars without
being damaged; through its initial construction (masonry covered
with earth) and the two successive modernisations before 1914, the
Fort dUxegney remains as a striking example of forty years
of modern fortification.
The Fort has now been cleared of the bushes and trees that once
covered it, and is undergoing restoration. It is open to the public
thanks to an association of volunteers : ARFUPE.
In the maze of the underground galleries, there are many restored
features to be discovered:
power plant, refurnished kitchens and rooms, guns... as well as
the sole remaining working example of a Galopin disappearing armoured
turret (that housed a 155 mm Q.F howitzer), a gigantic piece of
machinery that dates from 1907.
From the top of the Fort, not only can you see the armoured cupolas
but also a long way out over the surrounding countryside.

Het
Fort dUxegney, dat werd gebouwd tussen 1882 en 1884, vormde
een belangrijk onderdeel van de verdedigingswerken van Epinal. Deze
werden geconstrueerd na de oorlog van 1870 als ondersteuning voor
de verdedigingslinie die door Generaal Séré de Rivières
werd opgetrokken langs de Duitse grens tussen Belfort en Epinal
en van Toul naar Verdun.
Gelukkig overleefde het Fort de twee Wereld Oorlogen zonder beschadigingen.
Door de oorspronkelijke constructie (metselwerk overdekt met aarde)
en twee opeenvolgende moderniseringen voor 1914 is het Fort dUxegney
een opvallend voorbeeld van veertig jaar moderne verdedigingswerken.
Het Fort is nu ontdaan van de stuiken en bomen die er overheen groeiden,
en ondergaat een restauratie. Het publiek kan het bezoeken dankzij
de inspanningen van een vereniging van vrijwilligers, genaamd ARFUPE.
In de doolhof van de ondergrondse ruimtes zijn vele gerestaureerde
elementen te ontdekken: een krachtinstallatie voor elektriciteit,
keukens, kamers, kanonnen
als ook het enige overgebleven en
nog immer functionerende exemplaar van een gepantserde geschutstoren
van het type Galopin (waarin een 155 mm houwitser stond), een reusachtig
stuk machinerie van 250 ton uit 1907.
Boven op het Fort heeft u een uitzicht over de gepantserde koepels,
als ook over de wijde omgeving.
Haut
de page |